recensie karakter

Als u niet van oudere boeken houdt met een oude en starre leesstijl, dan moet u vooral het boek Karakter NIET lezen. Er is op zich niets mis met de verhaallijn, alleen is het boek op veel punten erg langdradig waardoor het boek al snel moeilijk en saai wordt door het taalgebruik die ook behoorlijke tegen zit.

Nu lijkt het net alsof dit boek geen goede kanten kent, maar dit is dan ook niet mijn bedoeling. Zoals ik al schreef is de verhaallijn erg origineel. Veel boeken gaan over liefde, horror of spanning, maar dit boek is dan ook echt een uitzondering. Het gaat namelijk over een jonge man die graag een bepaald doel wil bereiken in zijn leven: advocaat worden. Uiteindelijk lukt dit hem ook en bereikt hij eigenlijk alles waar hij naar streeft! In het boek wordt u kennis gemaakt met een echte doorzetter.

F Bordewijk, de schrijver van deze roman, lijkt over zichzelf geschreven te hebben! Hij is namelijk, net als de hoofdpersoon op het einde, ook advocaat en wordt door vele mensen omschreven als een persoon die zijn doelen hoe dan ook wilde bereiken. De hoofdpersoon lijkt te verwijzen naar de schrijver zelf.

Daarnaast valt het boek erg op door de gekozen woorden waarmee F Bordewijk zijn boek heeft geschreven. Alsmaar nette en dure woorden omschrijven de situatie waarin de hoofdpersonage zich bevind. Dit is erg opvallend, want vele schrijvers halen het niet in hun hoofd om te kiezen voor duren woorden in bijna elke zin. Dit heeft wel een groot nadeel, want het boek is hierdoor moeilijk te volgen.

Ten slotte veegt deze roman de vloer aan met onze ontwikkeling in de 21ste eeuw in Nederland. Het boek beschrijft situaties die wij niet meer kunnen voorstellen. In het boek wordt er bijvoorbeeld weinig contact gelegd met het buitenland, terwijl wij tegenwoordig als bedrijven het erg normaal vinden om contacten te hebben in Duitland, Engeland en China.

Toch is en blijft het een boek die alleen aan te raden valt voor ervaren lezers en voor mensen die niet achteruit deinzen voor moeilijke literatuur.