leeservaringsdeskundige 2.0

Literatuur

Er wordt mij gevraagd over mijn literaire kant te vertellen. Wel, ik heb thuis pittig enorm veel boeken. Ikzelf heb een boekenkast plus die van mijn vader en mijn zus. U moet wel denken tussen de 200 tot 300 boeken die overal in huis rondslingeren. Mijn doel is om ze allemaal te lezen. (want ja, tijd te veel) Van de geschiedenisboeken uit mijn vader zijn kast tot de grote denkers en studieboeken van mijn zus. Ikzelf heb boekenkast zonder specifieke genres, maar dus van alles wat. Informatie boekjes, verhalen door vrienden gemaakt, prentenboekjes, romans en nog wel wat boeken die met humor gevuld zijn.

Op school heb ik wel wat boeken geleend. Verplichte boeken heb ik ook gewoon met liefde gelezen. Dan lees ik eens boeken die ik nooit zou hebben gekozen. Oh, even tussendoor wil ik jullie bedanken. Nu hebben ik en Koen als enige vorig jaar het boek gelezen. Het boek bonita avenue, dat staat nu in mijn top 10. Ik heb nog nooit zo’n dik boek gelezen binnen 3 dagen. Wat ik zelf vind van lezen is het volgende: ‘’Lezen opent je eigen fantasie, creëert eigen personages die komen vanuit je eigen diepste gedachten. Je wordt als het ware de regisseur van je eigen film waarvan het script is getypt door iemand met kennis, gevoel en passie.’’ Tenzij je een prentenboek van Sam McBratney en Anita Jeram gaat lezen. Dan zijn de personages al wel een beetje voor je bedacht. (Dit achterwegen gelaten) Lezen is een grote passie van mij. Ik zeg vol enthousiasme tegen mensen dat ik graag lees. Verbaasde blikken kijken me dan aan als ze me net ontmoeten, (vooral de jeugd van tegenwoordig) maar ik leg dan uit wat de mensheid mist aan het niet lezen van prachtige romans, de klassiekers en de oneindige sprookjes tijdens het voorlezen.

Waar ik ook wel van hou. Wetend dat iemand het waardeert dat ze voorgelezen wordt. Met mijn verbale-communicatie en interpunctie vertel ik over grote boze draken, lelijk heksen en arme kindertjes. Ik ben nog jong en onontwikkeld dus ik lees wat mensen me aanraden. Ik lees alles van moeilijke detectives met de woordenschat van vergeten woorden tot verfilmde boeken die elke scene overduidelijk en tot de kleinste details verwoord waardoor je, je in de scene kan verplaatsen en zelf de actrice in nood kan zijn. Ik kan niet kiezen, ik kan wel raad geven. Ik heb geen grote kennis over de verschillende boeken, hierdoor kan ik voor mezelf nog geen ‘mooiste boek’ kiezen. Mooie boeken…….., is eigenlijk ook wel een belediging. Boeken kun je niet in aparte hokjes stoppen. Net zoals mensen, iedereen is mooi op zijn of haar eigen manier en schrijvers hebben elk hun hart en ziel in een boek gelegd en zijn of haar werk met moed op de markt weten te brengen. Dan gaat een dreumes zoals ik toch niet haar convictie geven? Ik kan het wel anders voor u formuleren. Het boek dat me het meest aanspreek is: Het parfum van Patrick Süskind Een sfeer van kou en onheil, in de tijd van 1700. Het mysterie die erachter zit, de verwoording van de gedachten en de ruimte, dat de kwestie van slaapgebrek verklaart en stemmen die je in je hoofd kan vinden door de letters tussen de aanhalingstekens te lezen. (Dit boek heb ik ook in de zomeravonden gelezen. Dus die Franse sfeer is toen wel een beetje tot leven gebracht.)

 

 

Een boek dus die iedereen wel zou moeten lezen, maar zo kan ik er nog wel meer noemen die me hebben geraakt. De sfeer die het boek je geeft bij elke bladzijde. De paardenfluisteraar, schaakmat, vrijgevochten, fluiten in het donker. Als ik nu de boeken zo na ga dan kom ik mezelf tegen. Ieder boek heeft een element waar ik mee te maken heb gehad. Dit vind ik wel grappig, zo heb ik het nog niet gezien. Ik zou gek zijn om je aan te raden niet te lezen. Lezen verruimt het denken, laat je gedachten vervoeren naar onbekende plekken. Het heerlijke gevoel op je dooie gemak met een kop warmte met muziek die je gedachten leeg maakt en je hersenen op ontspannen zet. De rust, het warme gevoel van de ruimte, het kopje naast je op tafel die een heerlijke aroma verspreidt, de comfortabele positie waarin je zit op je lievelingsplek. Je kunt beginnen met lezen.

Mijn vader en moeder hebben een verleden met voorlezen. Avonden waar we bedolven worden onder de gebroeders Grimm, de avonturen van Rémi uit ‘’alleen op de wereld’’ en elke avond een verhaal, de konijnen versie. Ik ben vroeger wel met geweld aan het lezen gezet, hoe vaak ik wel niet boos naar boven ben gegaan omdat ik het niet kon lezen of dat ik de tekst niet begreep. Mijn vader zei me ook dat ik de koppigste was van alle 4 de dames. Huilen en niet willen, ik begreep de teksten gewoon niet. Alles moest 3x langer, 3x meer en 3x harder. Tot ik de teksten kon lezen en begrijpen en zelf kon lezen. Ik heb door mijn opvoeding me door boeken moeten wurmen. Van de makkelijke ‘’fantasia’’ boeken voor kinderen tot de boeken die de sint wel bij me vond passen. (thanks vaders)

Na het lezen heb ik net zoals (bijna) elke tiener een moment gehad waarbij ik een schrijver in me zag (omdat een baantje voor mij niet te bedenken was en ik toch wat geld wilde verdienen). Ik heb dus ergens in mijn eigen boekenkast een bundeltje met gedichtjes. Ik heb ook op de basisschool een schriftje gehad die ik gebruikte als verhaaltjesmateriaal. Van een jongen die naar Spanje ging om vrienden te worden met de stieren en ze vrij te laten tot een meisje die een vriendje had die in plaats van haar ontvoerde haar beste vriendin ontvoerde. Ik heb zelf nog mijn eigen prentenboekje gemaakt. ‘’De avonturen van konijn en rund.’’( nee inderdaad, mijn fantasie is even groot als die van een journalist als het gaat over titels bedenken of namen van personages.) Wat ik wel eens gedaan heb (ik heb verder geen insomnia of iets in die richting), toen ik bij mijn moeder woonde, heb ik in de zomervakantie een lang weekje gehad. Ik ben in totaal 5 dagen lang wakker gebleven. Gewoon omdat mijn hoofd dacht dat dit een prima keuze was. Dus ben ik maar eens om de tijd te doden weer aan het schrijven gegaan. De uitkomst van die 5 dagen staat op de site bij ‘write a book’. Ik heb ook lang brieven geschreven naar mijn vriend, en hij naar mij. Omdat whatsapp niet leuk genoeg was voor mij. (Deze liggen ergens nog wel in de doos van herinneringen bij de kinderjaren spulletjes.)

 

 

Wat ik wel merk bij mijn schrijfwijze (want na meerdere opmerkingen van docenten na vele projecten in te hebben geleverd) is dat niet veel mensen het kunnen volgen. Ik schrijf op de een of andere manier onduidelijk, wat ik wel doe is dat ik gewoon droog schrijf wat ik denk? Als ik een gesprek erin gooi dan zeg ik gewoon wat ik denk. Ja, of mijn zinsopbouw heeft zijn doel niet bereikt bij de lezer? Wat voor mij natuurlijk goed uit kan komen, of negatief. Een voorbeeld ligt denk ik wel op zijn plaats. Nou ik ga geen namen noemen maar een Nederlands docente had me ooit een onvoldoende gegeven voor iets waarvan zij dacht dat ik het niet geschreven had zo beleefd en keurig ABN was het. Later met uitleg en met mijn betoog had ik haar kunnen overtuigen dat het inderdaad mijn manier van schrijven was. Ik denk dat mevrouw me toen wel leerde kennen. (de technische kant is niks voor jou, kan ik me nog herinneren…. Kwam ze wel lekker op tijd mee. nu ik al mijn vakkenpakket heb gekozen)Ik heb ook tips gekregen van mevrouw van de Cauwelaar, ik had vroeger toen ik in die schrijver fase zat een paar gedichten gemaakt en dat lied wat je moest maken op een droevige melodie vond ze ook leuk. Toen mijn lied het niet werd kwam ik er achter dat schrijven eigenlijk niks voor mij was. Daar stopte het eigenlijk wel, nu ben ik alleen bruikbaar bij het schrijven van kerstkaarten en zakelijke brieven. Er schuilt geen echte Khaled Hosseini in mij helaas. Ook voor ik dit ging schrijven, dacht ik bij mezelf wat zouden mensen liever willen lezen? Een zakelijke tekst met dure woorden en geen emotie of iets wat ik gewoon zou kunnen vertellen met soms mijn gedachten ertussendoor?

Create Your Own Website With JouwWeb